Urzędy Pracy w całej Polsce oferują jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Czym są? Komu się należą? W jakiej wysokości. Spróbujemy tutaj przedstawić garść najbardziej istotnych informacji o tej bez wątpienia jednej z najbardziej atrakcyjnych form pozyskania kapitału na naszą pierwszą działalność gospodarczą. A więc zaczynamy.
Aby muc się ubiegać o jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej musimy widnieć w rejestrze osób bezrobotnych prowadzonych przez Urząd Pracy właściwy ze względu na nasze miejsce zamieszkania – tutaj warto podkreślić stanowczo, że nie chodzi o miejsce zameldowania, a zamieszkania. Nie jest potrzebne nam żadne zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały lub też czasowy, ani też umowa najmu nieruchomości którą zamieszkujemy – wystarczy tylko oświadczenie. Jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej przyznawane są na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia, tak więc każdy Urząd Pracy na terenie kraju ma opracowany regulamin przyznawania środków na podstawie tej ustawy. Logicznym jest więc, że pierwsze co powinniśmy zrobić jest zapoznanie się z takim regulaminem oraz pobranie wniosku który będziemy musieli wypełnić i który zostanie oceniony przez komisje.
Wniosek to nic innego jak uproszczony biznesplan w którym opiszemy dokładnie swoją działalność jaką zamierzamy prowadzić, kroki jakie przeprowadziliśmy aby tę działalność rozpocząć (np: zakup oprogramowania komputerowego , przygotowanie strony internetowej – czy też każda inna dowolna czynność którą przeprowadziliśmy np; zakup domeny internetowej czy też hostingu). Bardzo częstym elementem takiego biznesplanu jest analiza SWOT (analiza słabych oraz mocnych stron , szans oraz zagrożeń dla naszego biznesu). W większości Urzędów Pracy ocena wniosku ma charakter dwuetapowy , składa się z oceny formalnej oraz merytorycznej. Ocena formalna polega na sprawdzeniu wszelkich niezbędnych załączników, podpisów, pozwoleń które musimy dołączyć do wniosku. Jeśli wniosek przejdzie ocenę formalną zostaje dopuszczony do oceny merytorycznej, jeśli nie – prawdopodobnie zostaniemy poproszeni o uzupełnienie braków. Ocena merytoryczna wniosku ma charakter rankingowy. Pieniądze otrzymują osoby które otrzymały największą liczbę punktów aż do wyczerpania puli pieniędzy przeznaczonych przez Urząd na dany nabór. Na dzień dzisiejszy maksymalną kwotą o jaką możemy się ubiegać to kwota sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia, a więc około trzydziestu tysięcy złotych. Jest więc o co walczyć.
Czy podatek dochodowy ma sens?
W dziewiętnastym wieku gdy podatek dochodowy jeszcze nie był powszechnie znany na świecie , nie był taką oczywistością oraz przymusem jak jest dziś (praktycznie każdy kraj należący do OECD korzysta z podatków dochodowych) był on bardzo niski , wynosił w zależności od kraju od dwóch do pięciu procent , a mimo to ludzie już się burzyli , że nie dość , że państwo ograbia ludzi z pieniędzy to jeszcze uzyskuje coś znacznie cenniejszego niż pieniądze – informacje o stanie finansów obywateli , a więc mamy do czynienia z niczym innym jak inwigilacją. W Polsce przychody z podatku dochodowego od osób fizycznych wynoszą około dwóch i pół procent produktu krajowego brutto i stanowią mniej więcej jedną ósmą dochodów budżetu państwa. Podatek dochodowy jest niezwykle uciążliwy w pobieraniu gdyż wkoło niego mamy wiele niejasności odnośnie algorytmu obliczania podatku dochodowego oraz przykładowo przedsiębiorcy są nękani przez Urzędy Skarbowe oraz Sądy za najmniejsze nawet błędy w obliczaniu podatku dochodowego tzn. Wliczanie w koszty rzeczy które nie koniecznie są kosztami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Tak na prawdę jeśli chodzi o same przychody budżetowe to zastąpienie podatku dochodowego było by niezwykle proste. Sam pobór podatku dochodowego to koszty według różnych źródeł od dziesięciu do piętnastu procent tego co udaje się zdobyć środków z podatku.
Przykładowo wprowadzenie liniowej stawki podatku od towarów i usług na poziomie około dwudziestu procent oraz drobne oszczędności po stronie wydatkowej doprowadziłby do tego , że cała operacja mogła by być neutralna dla budżetu , państwo miało by dochody na niezmiennym poziomie , nie miało by natomiast tego na czym najbardziej mu zależy , a więc informacji o dochodach obywateli co wykluczało by przykładowo szantaże polityczne oraz możliwość skutecznej inwigilacji obywateli. Praktycznie każdy kraj należący do OECD i Unii Europejskiej ma problemy z poborem podatku dochodowego , gdyż pobór ten jest bardzo drogi i nieefektywny , powoduje liczne niejasności prawne , blokuje sądy (co jest bardzo ważne również w przypadku Polski , gdzie zwykła sprawa o zapłatę potrafi trwać nawet kilkanaście miesięcy) i co równie ważne jest bardzo uciążliwy dla obywateli. Warto oczywiście dodać, że niektóre kraje mają bardzo wysokie stawki podatku dochodowego od osób fizycznych – przekraczające nawet pięćdziesiąt procent dochodu. Nie ma się więc co dziwić , że podatek dochodowy od osób fizycznych jest najbardziej nielubianym podatkiem i większość społeczeństwa trzyma kciuki aż znajdzie się uczciwy i proobywatelski rząd który raz na zawsze skończy z tą podatkową iluzją.